Ludzie od zawsze miewali sekrety, zazwyczaj tekstowe, którymi chcieli się dzielić tylko z wybranymi. Jeśli tekst w drodze do odbiorcy był narażony na odczytanie go przez osoby niepowołane, to wyjściem było szyfrowanie go w taki sposób, że tylko upoważnieni mogli odtworzyć poufną treść. Musieli więc znać metodę szyfrowania i deszyfrowania oraz tajny dla korespondentów klucz. Nie zawsze jednak to wystarczało, bo szyfry były często łamane przez przeciwników. Od II Wojny Światowej wykorzystywano do tego komputery. W artykule pokazuję, jak napisać programy: szyfrujący, deszyfrujący i łamiący szyfr pomimo braku klucza...

Autorem artykułu jest Andrzej P. Urbański

Dowiesz się:

• Jak ukryć tekst, szyfrując go, i jak odczytać szyfrogram z użyciem klucza metodą Cezara.
• Jak wykorzystać słabości tekstu, aby złamać szyfr i odczytać nieprzeznaczony dla nas tekst.
• Jak szyfrować w Pythonie i łamać szyfr Cezara bez znajomości klucza.
• Jak tworzyć programy wymagane w konkursach programistycznych, na przykład Olimpiadzie Informatycznej, Zawodach w programowaniu zespołowym czy konkursach KOALA.

Potrzebna wiedza:

• Znajomość podstaw języka Python (na przykład z artykułu Rafała Korzeniewskiego „Wstęp do języka Python”, PJr 1/2019 (1))

Artykuł pochodzi z czasopisma Programista Junior nr 2/2022 (15). Cały spis treści tego wydania: https://programistajr.pl/programista-junior-2-2022-15/